Dit boek is in feite een biografie van het onzekerheidsprincipe. Het richt zich met name op de periode tussen de twee wereldoorlogen waar Niels Bohr met zijn studenten de natuurkunde op zijn kop zet door het quantum probleem theoretisch aan te pakken. Daarbij is een sleutelrol weggelegd voor de Duitse universiteiten die in die periode op hun hoogtepunt zijn. Vooral de (moeizame) wisselwerking tussen Bohr en Heisenberg wordt uitgebreid beschreven. Dit boek illustreert goed hoe samenwerking, inspiratie en discussie sleutelelementen zijn in de wetenschap. Het niveau van het Engels is vrij pittig.